Bilmeden oldu... Şiiri - Murat Ülkü

Aklım yetmediği zamanlarda terkettim ata yurdunu,
İyiye kötüye aklım ermeden önce
Güzeli çirkini gözlerim görmeden önce
Gurbette öğrendim sevmeyi, hasreti,
Ben her şeyden habersizdim, bilmeden oldu...

Ömrümce güven kokan huzur aradım,
İnce elekten eledim, sıkça taradım,
Hep bir sonraki bahara kaldı muradım,
Aklım bir karış havadaydı, bilmeden oldu...

Yordukca yordu hayat yokuşunda düzünde,
Geçti ömrüm, olmayacak bir sevdanın izinde,
Kıymık kadar değer bulamadım yarin gözünde,
Geçmedi gönlüme sözüm, bilmeden oldu...

Anlayan olmadı, kimselere dökemedim içimi
Kime ihtiyacım var, hemen gel dedimse bahane etti işini,
Sevdim, yar dedim, pişman etti sevdiğime beni,
Zamanı değilmiş meğer, bilmeden oldu...

Uslanmayan gönlümü, mahkum edip sürgüne sürdüm,
Sevgiyi sevdayı, ihaneti, bir bir yazdım eline verdim,
İnmiydi cinmiydi aradığım, bir kez düşüm de gördüm,
Deisin sen deme yüzüme, bilmeden oldu...

Aşka davet ediyor güzel gözlerin
Ömrüme ömür katıyor tatlı dillerin
Çekip gidersen, yüreğimi yakar özlemin
Habersiz sevdim seni, bilmeden oldu..

Sen bı habersin ama ben aşkınla yanıyorum
Gönlüme kor düştü, ateş de kavruluyorum
Sorma bana nasıl diye bilmeden seviyorum
İnan ki bildiğim tek şey ,bilmeden oldu...

Kabardı coştu duygular, azgın sel gibi,
Boynu bükük gönlüm, açtı gül gibi,
İnancımı yitirmistim aşka, bende sen gibi,
Daldım yine sevda deryasına, bilmeden oldu...

Hakk ilmek ilmek gönle aşkı işlerse,
Bil ki ne hata benim, ne kusur senin.
Bir insan bir insana seni seviyorum derse,
Sevdikçe yanar, yandıkca haykırır, BİLMEDEN OLDU...