Bilmeceler Şiiri - Adem Torun 2

Vefa İstanbul'da bir semt, hatır nere bilemem.
Bunca ömür geçti de, elde ne var diyemem.

Nerde sırma saçların, ağarmış değirmende.
Sözde kalmamış meğer, değer kim bilir nerde?

Kulak ver söylenene, bunlar iyi günlerin.
Hele düş te görürsün, kimden tekmeler yersin.

Hep duyar anlamazdık, nerde o eski günler?
Döner döner de durur beynimde bilmeceler.

Hey gidi Necip Fazıl, seni andım bak yine.
Nice bilmeceleri bıraktın bize niye?..

Az gittik uz gittik de, dere tepe düz gittik
Masal değil gerçekmiş, arpa boyu yol gittik...

Nafile böbürlenme, düşündüğün ham hayal,
Nasipse, bir fatiha desin evlad-ü iyal...

Hayat bu ya ey Adem, daha ne göreceksin.
Evliya değilsin ya, ne günler göreceksin...