Bilemedim bu kadar zor olduğunu,
Bilemedim bu kadar uzun olduğunu.
Bilemedim bu kışta sensiz kar olduğunu.
Bilemedim bu bilmezlerin sen olduğunu.
Öyle bir bilinmez oldun ki sen,
Ne yaz da ne kışta bilinmez oldun.
Öyle bir bilinmez oldun ki sen,
Ne karda ne baharda bilinmez oldun.
Bilemediler, seni ne çok sevdiğimi,
Bilemediler, saçını teli kadar umut ördüğümü.
Bilemediler, doğan güneşte seni gördüğümü.
Bilemediler, benim de seninle toprak olduğumu.
Kara toprak bağrında yar oldun öyle mi?
Sıcağı, soyuğu, geceyi gündüzü unuttun öyle mi?
Bırakıp beni bu dünyada gittin öyle mi?
Bir gün daha geçti, bekle geleceğim emi?
Kayıt Tarihi : 28.3.2009 19:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/28/bilmece-oldun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!