Mucize Bekleyeceğiz Şiiri - Dinmez Er

Nazik yerimize yediğimiz ilk şaplakla ağladık
Şefkatli ellerde pamuklarla sarmalandık
Yıkandık, arlandık, tertemiz olduk
Anamızın ak pak memelerine sarıldık.
Çok renkli, sesli fantazya ülkesine ışınlandık
Masum ve mutluyuz ana sütünün doygunluğunda
Geliştik, büyüdük akıl kemale erdi çar çabuk
Hayretler içinde, dehşete kapıldığımız günler yaşadık
Kargış denemelerini, kıyamet yangınlarını gördük
Akıl tutulmalarını kavrayacak yaştaydık
Kirleniyor, kirletiyoruz farkına bile varmadan
Mum gibi eriyor masumiyetimiz

Ha bre, de bre konuşuyoruz, ev de, işte, kürsülerde
Konuştukça batıyoruz, battıkça konuşmaya devam
Sustuk, susuyoruz bu defa hayra yormuyorlar
Yazıyoruz, bu nasıl yazı zehir zemberek diyorlar
Kin ve nefret kusuyorlar üstümüze başımıza
Ve birden sihirli bir değnek dokunuyor her şeye
At gözlüklerimizi çıkarıp atıyoruz
Ufuk çizgisi daha berrak
Renkler göz kamaştırıyor, çiçeklerle konuşuyoruz
Kuşlar pür neşe cıvıl, cıvıl
Her şey bir şeyi anlatıyor
O her şey de nice anlamlar yüklü
Çözüyoruz, Aşk bu!

Manada muhteşem duygu patlaması
En tatlı en güzel meyvenin ömrü kısa
Bu öğreti bozulmuyor, yalanlanmıyor
Gizlenen anlaşmazlıklar, kıskançlıklar çıktı
Arzu dolu dudaklarda mevsim kuraklıkları
Kâbuslar, düşler ülkesinin kucağındayız
Kirletildik, yitirdik umutlarımızı, masumiyetimizi
Mazi olan bir saklı bahçenin avuntusundayız
Yeniden doğuşun mucize müjdesini bekleyeceğiz.

Dinmez Er / Çeşme / 2012. 05. 12 /