Öyle hoş bir tadı var ki
Damak asla onu kavrayamaz
Öyle garip bir lisanı hâl ki
Ömrünce dil onu konuşamaz.
Etrafına güzeller halka kurmuş
Kendilerince mabed saymışlar onu
Meşreb-i pervanedir ışığa râm olmuş
Ölüm ne başı olmuş ne de sonu!
Gülde ayrı bülbülde ayrı görülür
Ne acı seherde gaflet ayırır
Feryadını yüzyıllardır sürdürür
Arada diken olmuş, bir sancı ayırır.
Baykuşta munis dilde hayattır
Hayâlde gerçek gerçekte rüya
Her nefeste zikri ibadettir
Bildiğimi sandığım bilmecedir güya!
Kitaplar çok yazmış tarif edememişler
Galiba lügatlerin bir yerinde gizli kalmış
Her şeyin karşılığına bir değer vermişler
Bilmecenin bedeli yok çıkmış.
08.02.1990
Ahmet Çelik
Ceyhan
Kayıt Tarihi : 22.1.2016 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/22/bilmece-270.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!