Bılmece Şiiri - Sema Salihoglu

Ayak seslerini duyuyordum
O geliyordu
Havanin soguklugu yetmiyor gibi
Bir de bu bilinmezlik urpertiyordu.

Saatlerce ayak seslerini dinledim
Ne yaklasan, ne de uzaklasan.
Hep yerinde saydi
Belki de, beni varligina hazirladi.

Golgesi dustu nemli duvara once
Haberi ulasti elime
Nihayet ilk isik vurdu
Keskin yuzunun, derin cizgilerine.

Sigara tutmamis dudaklari
Duman saliyordu geceye.
Tutup ellerimden, beni de ortak etti
O muazzam bilmeceye.

(27.09.1995)