Bir güneş ki aşkımızın üstünde doğan,
Bir cefaki sonsuz karanlığın içinde,
Ne batıpta doğan güneş bir çare,
Ne de sonsuz karanlık.
Ayrılıkmıydı yoksa bunca acıyı veren?
Yoksa zavallımı yazılmıştı kader sayfama?
Gözlerinden akan yaşlar sanki bilmece,
Çözmek isterim bu bilmeceyi,gercek acıda olsa.
Ağustos-1978 de yazdım.
Mehmet ÖzparlarKayıt Tarihi : 9.3.2010 16:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özparlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/09/bilmece-204.jpg)
Açık ve net duygularla sevgiyi betimlemek, sahip olduklarımıza kader demek, acısını tatlısını düşünmeden yaşamayı denemek; şairin akılcı yolu olmuş dizelerde. Tam puan + ant... Kutluyorum
Anlamlıydı... Kutlarım sayın Özparlar...
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)