Düşerken yeryüzüne yağmur damlası,
Sevinir toprakla vuslatı için.
Zihnimde bin bir soru, fikir tarlası,
Düşünür durmadan neden ve niçin?
Sırılsıklam olmak ıssız bir parkta,
Yağmurun altında bulmak huzuru.
Çocukken sallandığım şu salıncakta,
Ne güzeldi dünya, sakin ve duru.
Zift gibi kararmıştı yine bulutlar,
İçlerini döküyorlar işte bu gece.
Bugün de yoktu güneş, soldu umutlar,
Hayat uzun bir sınav, zor bir bilmece.
Kayıt Tarihi : 7.4.2015 21:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuzhan Yeşilyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/07/bilmece-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!