İlk defa aşkımın bittiğini söylediğim akşamdayım bu akşam.
Kelimeye dökemadiğim bir korku var içimde.
Bir taraftan da gözlerimden iki damla yaş akarken (En fazlasıydı iki damlası...) Çözemedim onun bilmecesini ben...
Hani belki şaşırtır da, yanıt verir.
Sanmıyorum diyip yitiriyorum tüm umutlarımı her zaman ki gibi.
Evet biliyordum boşunaydı belki sever diye bekleyişler.
7 bahardan sonra ilk bitirişi dûşünüş ve bildiriş.
Ne yürekmiş bendeki de be..
Son kez karşı koyuyorum onun yokluğuna,
Nasıl yürektir bu; sanal bir gerçeğe yanan, tutuşan, kavrulan bunca zaman.
Bilmiyorum içimde mi, değil mi, bitti mi, ömürlük mü şu an?
Zaman gösterecektir, biraz geçsinde,
Ne olacağı belli olmaz,
Mevcudiyeti henüz çok taze...
Ne zaman ne yapacağı da belli olmaz (Yüreğim biraz anormal de...)
09 Ağustos 2002
Pınar SezginKayıt Tarihi : 19.4.2007 14:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)