El ele tutuşup gidelim derken,
Felek gazabına gelme Nilüfer.
Ayrılıksa ölüm sözü verirken,
Boşa vebalimi alma Nilüfer.
Toz duman bürüdü Afşin’in üstü,
Ne günah işledik yazgımız küstü.
Kader pay pay etti ayrı bölüştü,
Bana da bir hisse salma Nilüfer.
Öksüzlük yalnızlık içime işler,
Sen ayrı ben ayrı seçildi eşler.
Gündüz seninleyim gecemde düşler,
Rüyamda muhannet olma Nilüfer.
Ayrılık çekerken yaşamak dram,
Afşin/Maraş bize edildi haram.
Aktı gözyaşımız hep gram gram,
Daha gerisini bilme Nilüfer.
Sana Meknun oldu, Ankara, Demet,
Eyüp Turgutlu’da hakka emanet,
Neye niyet ettik ne oldu kısmet,
Alın yazımıza gülme Nilüfer.
Eyüp Şahan
Ankara 5.5.1980
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!