BİLME
Görme içimdeki masum sevdanın hırçınlaşan tavrını,
Artık meydan okuyan bir küheylandır o.
Vefanın keskin sınırından geçemezsin sen,
Ama umursamazlığın merhametsizliğinde de dolanma.
Duyma içimdeki pak sevdanın asileşen çığlığını,
Artık çığrından çıkmış bir haykırıştır o.
Merhametin dersin deryasına yanaşamazsın sen,
Ama rahmet pınarlarından da uzaklaşma.
Bilme içimdeki sevdanın Mecnun’a kafa tutan büyüklüğünü,
Artık kendini ispatlamış bir hakikattir o.
Aşkın kıssasını elbet yazamazsın sen,
Ama konu olduğun kıssayı okumaktan da yorulma.
Acıma içimdeki sevginden yoksun yetime,
Artık sevmeyi geçip sevginin kendisi olmuş bir halifedir o.
Sevginin tamamlanan dairesinde dönemezsin sen,
Ama olduğun yere de çakılma.
Hissetme içimdeki sevdanın kalbine değen nefesini,
Geceleri rüyalarına misafir olan bir ruhtur o.
Hayallerin tiryak olan yönünü bilemezsin sen,
Ama sana uzanan bu eli de bırakma.
Kayıt Tarihi : 18.8.2015 14:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!