Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Şiirinizi okuyunca benim 'kardeşim'şiirimi anımsadım.İki ayrı fincanda olmamak dileğiyle...
Recep Uslu
Sadece, hiç olmayı reddetmiştik,
Taşlardaki seksekçiklerin izcileriydik biz.
Çam kokularında ısınır,
Güneşte yayardık üşümüşlüklerimizi.
Bizler birbirize çoğu zaman adil davranmayı beceremiyiz.Ama güneş hepimizi ısıtır.
Çok güzel dizelerdi Neziha hanım.Bam telini çok iyi yakalamışsınız.
Birgün birileri geldi,
Çokça yemelerin ardında,
İçilen kahve olduk.
Tortularımız şimdi,
İki ayrı fincanda.....
Kaç kişinin böyle hikayesi var kimbilir......Çoooookkk uzaklara gittim şiirinizi okurken.Yolculuk için teşekkürler.
Hiç olmakla, bir olmak arasında ne kadar ince bir çizgi var değilmi...Birgün aynı fincanda buluşmanızı dilerim,
Tebrik ederim...
ayrı fincanlarda tortu olana dek, bir olmayı birbirine böylesine yakıştırmak ta hani büyük iş be şaire.Çok güzel dizeler, insanı bir olmak için dürtüyor adeta. Tebrik ederim.
ÇOK HOŞ BİR ŞİİR DUYGULANDIM DEVAMINI DİLİYORUM
Güzel bir şiirddi.Uyumu yakalamışken kaybetmek başkaları tarafından üzücü.Kahve ve fincan tanımlaması güzeldi.Kutlarım Dizelerinizi.
ve zift içinde kalan ellerimizi yıkayıp yağmurda...tuttuk çocukların ellerini...çocuklar mavi umut...enfes olmuş...saygılar...bahti...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta