Billur bakışlara hüzün çökmesin

BAKIŞLARINA HÜZÜN ÇÖKMESİN

Billur bakışlara hüzün çökmesin
Avuçlarını terletmesin umutlardan uzak kalmak.
Saçlarını dağıtmasın mecburluğun karmakarışık rüzgarları,
Kar yağarsa umutlarımıza bahar günleri
Sonra umutlarımız dikenli tellerle sarılır
Yıkılır sonra gönlüm, dünyam yıkılır.

Nur damlası gülüşüne keder düşmesin çiçeğim
Bedenini titretmesin ayazları yalnız gecelerin
Karanlıkların gölgesi vurmasın baharlarıma
Yüreğine ektiğim sevda tohumları kurursa sonra
Bedenim umutsuzluklara hapsolur, can çiçeklerim ölür
Üzülür sonra papatyam, can suyu dökülür

Ruhumun yapraklarını soldurmasın çöl kurakları
Çatlatmasın sevdamızın susuzluk dudaklarını
Ağlamasın asla mecburluklardan göz pınarların
Yüreğim yangın yeri olur sonra, dünyam yıkılır
Sökülür yüreğim yerinden sökülür

Yıldızlarını soldurmasın karanlıklar
Umutlarımı üşütmesin ayazları gecelerin
Yüreğim yanarsa hüzünden dağlarda yanar
Kıyameti olur yıkılan sevdamın
Omuzların başıma yastık olsun isterim yandığım gecelerde
Ellerin ellerime güven olsun
İnançlarımı teslim ettiğim güven kaleleri yıkılmasın
Hüzünlerin yüreğime göm eritir onları sevdam
Sensiz dünya dünya değildir benim için
Seni çok seviyorum nur yüzlü papatyam…