Ürkerek bakardın bize
Sanki gözlerin zardan bir küre
Birazcık giriversek içine
Paramparça olmandan korkardık; kaçardık.
Tedirgindi yüreğin
Soluklanmanı duyan olur diye.
Sen bizim kızımızdın, kırılgan Billur'umuz.
Hayata uzakta kalmayı yeğlerdin
Hayat ne kadar yükse sana
Sen de bir o kadar yüktün hayata.
Zamansız yağardın,
Ürperirdin gözyaşlarınla
Yağmurun yerine kordun onları
Islanırdın yalnız sokağında, hüzün kokardın
Sen bizim kızımızdın, ürkek Billur'umuz.
Çağlayan şelalen ses vermezdi yüzüne
Irmaklarında soyunup yıkanırdın goncalanırdın da,
Göremezdik teninin tazeliğini
Sen bizim kızımızdın, yalnız Billur'umuz.
Dayattığımız hayatın anlamını bulamadan
Hayatının sonuna vardın
Umarsız, çaresiz,istencinle.
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!