Bilki Unutmadım Şiiri - Selma Ozden

Bil ki Unutmadım

Korkuyla uyanırsan gecenin tam üçünde,
Kalbin hüzzam ülkesi aynadaki yüzünde.
Adımı sayıkladığında bir sonsuzluk göçünde
Yıktığın sarayımı göreceksin hüznünde.
Bil ki seni unutmadım.

Bir gemi görürsen, yolu sana açılan,
Gecesi senle dolan, gündüzü sende doğan.
Dinle o an martıları, masallardan kaçılan
Ve şafak vakti hayalinle ağaran.
Bil ki unutmadım.

Seher vakti uyanıp rüzgâr ile selâm sal,
Pencerende bülbüller şakıyorken zamansız.
Mutluluk nağmesinde sen yeter ki mutlu kal,
Hasretin yangınında ben yanarım dumansız.
Bil ki unutmadım.

Gurbetlerden bir gurbet hatırlarsan yaşlarla,
Pencerendeki kuşlar avucuna konarsa,
Çiçeklerin solarsa bahçendeki taşlarla,
Bir anda hüzün çöküp ciğerlerin yanarsa:
Bil ki seni düşünüyorum.
Bil ki seni hâlâ çok seviyorum.
Bil ki hâlâ seni bekliyorum.

(Selma Özden)