Bil ki Seninleyim Şiiri - Musa Karademir

Eylül bir sonbahar yaprağıydı benim için
Yürüdüğüm sokakların sessiz çamurlarında
Ayaklarım direniyor,
Bitkin kalbim, seni arıyordu.

Kimlerin geldiği önemli değil kapıma,
Sen olmayınca, açılacak bir kapım yok.
Gökten düşen aşk taneleri,
Seni bana hatırlatır.

Bilmek istiyorum, uzaklar ne kadar yakın,
Ellerim sana uzanabilir mi?
Yüreğim seni taşıyor da,
Hasretim nereye götürüyor.

Duvarların mahsenlerinde,
Bir ışık arıyorum.
Yağmurun damlalarında boğuluyorum,
Islak bedenim, seninle ısınıyor.

Seninleyim,
Okuduğum kitapta,
Aşımda, ağrımda, yüreğimde,
Daima seninleyim...

19 Şubat 2003 (Çarşamba 11:00)