Biliyorum Yorgunsun, Sen Benim Tek Hatır ...

Biliyorum…
Yorgunsun.
Dünyayı taşıdın omuzlarında,
İnsanların suskunluğunu,
Ateşin hatırasını…
Bir kelime gibi düştün
Vicdanın boşluğuna.

Biliyorum…
Gözlerin konuşmaz artık,
Ama ben senin sustuğun her heceyi
Ezber ettim.
Çünkü sen,
Benim tek hatıram’sın…

Sana dair her şey yarım:
Bir şiirin yarısı,
Bir sarılmanın eksik kalan soluğu,
Bir türküde donakalan adın…

Madımak yanarken yandın,
Bosna ağlarken sustun,
Ve hâlâ
Bir çocuğun gözünde sönmeyen kıvılcık gibisin…

Seni unutmam mümkün değil,
Çünkü seni unutsam,
Bütün insanlığımı unuturum.

Biliyorum yorgunsun…
Ama izin ver
Seninle dinlensin içimdeki yangın.
Birlikte susalım,
Ama unutmayalım…

Çünkü sen
Bütün acıların şahitliğinde
Benim tek,
Ve asla eskimeyen hatıram’sın.