Biliyorum...Görüyorsun...(Naat)

Kirlenmiş bir gökyüzünden,
Yol bulmuş bir yağmurdun.
Ve ruhumu kuşatan korkunun,
İlk ve son umuduydun sen...Biliyorsun...
Dua dua açılırken ellerim yokluğuna.
Gözlerime bent olmadı kirpiklerim.Görüyorsun...
Rüzgarsız bir zamanın,
Kırık bir düşünden ibaretti gözyaşım.
Ve hep kanımdı öğününe pişen aşım...
Sen!
Bana ağlamayı öğreten yanımsın.
Sen!
Benim hasret diye sızlayan başımsın.
Oysa bu;
Kara bulutların ilk ağlaması değildi...Biliyorsun.
Biliyorsun bu ilk yanışımdı hasretten yana.
Mavi yakutlu bir taçtın,kar yağmış saçıma.
Ve en tatlı sefaydın çileli başıma.Biliyorsun...

Nerdesin...? Yokluğun eğdi günahkar başımı.
Nerdesin...? Kim dindirecek çilebaz sancımı.

Sonra hasretin sebep olup belki de
Yangın sardı yüreğimin tüm şehirlerini.
İşgal altında yağmalandı dişlerim.
Tüm yolları kesildi; yüreğime geçit yok sevgilim
Uzakta...
Alabildiğine sallanan,
Ellerim vardı biliyorsun.
Ferhat misali dağları devirecek bileğim,
Çöl çöl olup her kervana “leylam” diyecek dillerim,
Ve köz köz olup yanan Kerem misali yüreğim vardı.Biliyorsun...

Nerdesin...? Asırlık yangınım en kor hali,
Nerdesin...? Taşıyamaz oldum ben bu vebâli.

Şimdi...
Durup bir uçurumun en uç noktasında,
Yüzüm rüzgâra emanet kaldı.Görüyorsun...
Oysa her gece;
Gözyaşımdan yol yapmıştım mihrâbına,biliyorsun...
Her damla bin adım,her adım yeniden var oluş.
Söylesene! ! ! Sevgili,
Var mı hasretinden yana kurtuluş..?
Bir tütsü misali tüten ne burnumdaki,
Söyle yâr;
Senden başka hangi şey umurumdaki.

Nerdesin...? sabırsızlığımın tek sahibi,
Nerdesin...? Aşk denilen şeyin tek tarihçesi...

Gidişin;
Yıkılışımdı devrilen çınar misali.Biliyorsun...
Hasretin;
Yanışımdı hani.Görüyorsun...
Şimdi beni bu koca arzda,
Tek başıma bırakma yâr.
Bilmez misin?
Sensizlik başıma yağan en beyaz kar.
Şimdi sen sen diye,
Kucakladım hep boşluğu.
Sol yanıma zula yapsam faydası olur mu umudu?

Nerdesin...? Kainatın en güzel gülü,
Nerdesin...? Gidişin vurgun etti gönlümü.