Biliyorum ey güzelim… Şiiri - Mustafa Ci ...

Açarken sana sırlarımı, hadsizliğim vardı
Coşku doluydum, sen içimde ki bendin
Seninle bir kelamı, edebilmenin hazzını
Terennüm ederken, dünyalar benimdi.

Sen çekiniyordun, seviyordun biliyorum
Hissediyordun, meramımı iyi anlıyordun
Bir çare adına, umut salıyordun oralardan
Ama nafileydi, o umut ancak seninle kaimdi.

Sen elbette seviyordun, bir gayretin içindeydin
Yoksa bu çaba niye, bu özellerimiz kimin neyine
Senin gizemlerine, müdahil olamam istemedikçe
Sen istemedikçe adını anmam, bir kelam yazmam

İste ne olur bir sev, hiç değilse bir kelama koyul
Yüreğini aç hapsetme, sızıyor bak fark etmesen de
Sürçü lisanından dökülen, her bir hece ve kelime
Hissiyatını haykırıyor, sen her ne kadar gizlesen de

Sen ruhu, gururu, vicdanı, kalple yaşanan aşkı
Senden bana geçen, her bir katreye ait mısrayı
Vurgularını, anmalarını, yalnızlığında ki hallerini
Biliyorum ey güzelim, sen ketum kalsan da diyorum.