Biliyorum Diyordum Şiiri - Orhun Öke

Gökyüzü kapkara,etraf tenha
Kafam karışık
Oturmuşum bir banka
Yanımda sadık dostlarım,iki elimde
Her çıtırtı irkitiyor beni
Korkuyorum,desem bilemiyorum
Zaman nasıl geçiyor anlamıyor
Ömür bitiyor,tahtlar devriliyor
Bir anda
Ama bu gece zaman sanki akmıyor
Sanki kum,buz olmuş donmuş
Kum saatimde
Usulca yanaşıyor,bir sarhoş ihtiyar
Önce sigara istiyor,utanarak
Bir nefes çekince ciğerlerine
Çözülüyor dilinin bağı
Diyor ki
Delikanlım,iyi bak yıldızlara
Tadını çıkar bu anın
Belli ki kırılmışsın,üzgünsün
Kıymetini şu an bil
Yıldızların,boş parkın ve temiz havanın
Her nefes çekişinde
Özgürlüğünden bir tat al
Kaybettiğin gün onu
Bu güzel gece de
Her kimse veyahut her neyse seni üzen
Koca okyanusta bir damla gelecek gözüne
Ve güleceksin,ağlarken
Dertlerin en büyüğü senin omuzunda
Duraksadı bir an,gözleri uzaklarda
Ve sustu,dertli dertli
Bir nefes daha çekti sigarasından
Delikanlım dedi,ayağını yere vurarak
Ezerken karları,hiddetli hiddetli
Bak!
Taş ve su
Ben yalnız ona inanırım
Gülümsedim istemeden
Bozuldu ve kalktı gitti
Derin bir nefes çektim
Sonunda yalnızlığımla,yalnız kaldım
Yalnızlık nedir ki?
Dağ başında tek başına bir adam
-30 yıldır üstelik-
Yalnız mı hissediyor?
Veyahut büyük bir kentte
Sevgi seli dedikleri nehrin içinde
Mutlu sanılan bir adam
Sor bakalım yalnızlığı ona
Yalnız mısın?
Bu ve yüzlercesi sabaha kadar…
Çakılıp kalan zaman
Kızılırmak’ın suyu gibi
Coşkunca akmaya başladı
Sonra hafiften bir yağmur
Ve kızaran gökyüzü
İçime bir mutluluk verdi
Sanki…Sanki her derdin şafağı varmış gibi
O an mutluydum gerçekten
Ama sadece o an
Seni seviyorum diye
Yüreğimden dudaklarıma akan nehir gibi
Gerçekti,sadece o an…