Yine içimde bir ürperti,
Sıkıntı havuzunda yüzüyor gibiyim,
Aldığım her nefes acı veriyor bana,
Vücuduma değil, ruhuma,
Bitse bu rüya diyorum artık,
Gerçeklere uyanmak istiyorum.
Belki orada sıkıntım bir kuşa döner,
Uçar engin ufuklara,
Aslında ölsem bile kurtulamam ya,
Onu da biliyorum.
Ama çaresizim bu ıssız dünyada,
Her yerde süslü yalanlarla örülü bir perde var,
Herkes bir maske takmış adeta,
Artık yanlışı da doğruyu da bilemiyorum.
Önümde bir kapı var,
İtiyorum var gücümle,
Herkesten yardım istiyorum:
“Haydi siz de, siz de! ”
Ama kendimi kimseye duyuramıyorum,
Kendi kendime yok oluyorum.
Göçtü güzellikler uzaklara,
İyi olan her şey göçtü, biliyorum.
Elimden bir şey gelse yapacağım ama,
Hiçbir şeye güç yetiremiyorum
Kayıt Tarihi : 27.2.2010 23:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!