Biliyorum Artık Şiiri - Sadi Saçak

Öğrettiler bana zamanla,
Gökyüzünün hep mavi kalmayacağını,
Denizlerin üstünde hep martıların uçmayacağını,
Gözyaşının her zaman sebepli akmayacağını,,
Öğrettiler kafama vura vura.

Bu yüzden olmayacak şeyleri umut etmiyorum artık,
Gelmeyecek şeylerin peşinden koşmuyorum,
Ve böyle çok daha mutluyum.

Biliyorum artık çoğu şeyi,
Mesela aşkla insan yüzü gülmeyeceğini,
Senin sevdiğin hiç kimsenin seni sevmeyeceğini,
Her umut edişin sonunun acı bir keder olacağını,
Ve daha pek çok şeyi artık biliyorum.

Gitmeyi de biliyorum artık,
Vaktinin geldiğini anladığımda,
Arkama bakmadan,
Yüzümü asmadan,
Gözyaşı akıtmadan gitmeyi,
Öğrendim nihayet, biliyorum.

Yalanları öğrendim bir de,
Gerçi söylemeyi öğrenemedimse de,
Duymayı çok iyi öğrendim.
İnsanların ne kadar alçalabildiğini öğrendim,
Verilen sözlerin nasıl denize atıldığını,
Seven insanın nasıl yalnız bırakıldığını,
Ve bir de hıçkıra hıçkıra ağlamayı öğrendim.

Öğrendim pek çok şeyi,
Ama sana kendimi sevdirmeyi;
Bunu öğrenemedim daha...