Biliyorum... Ölüm gibi geliyorsun
Bir yanın acı, diğer yanın tatlı geliyor
Bazen zaman geçiyor, hayat son buluyor
Sen bende bir durdun geçmek bilmiyorsun
Masamda hala gözlerin çiçek,
Yaşlarım yaşam veriyor sanki
Damlıyor tek tek toprak diplerine
Sonra durmuyor, solduruyor seni
En sadık zamanımdı, yokluğun
Yalnızlığa bile seni kattım
Gözlerimde hala umutsuz bir loş
Ama kaynağı yok ışığımın
Gölgemden bile koparmıyorken
Ne bu başını kaldırmalar,
En güvendiğin yer olan dizlerimden
Dahası bu gidişlere rağmen bu özlemek neden
Harun Ertaş
Kayıt Tarihi : 24.11.2025 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!