Artık yerimi ve haddimi biliyorum. Bazen olur ki yalan nedir bilmeyince kul hakkı yemeyince işini iyi yapıp her kademeden ve çevreden takdir alınca her türlü kesimden aşırı zengininden fakirine ahbabın olunca...nasıl denir özgüvenden ziyade doğru anlatım hayat hep böyle zannediyor insan.
Benimkisi hayat tecrübesi ve tecrübesizliği. Artık el bağlayıp boyun bükmeyi öğrendim. Ortayolun en güzel yol olduğunu. Harkulade işler sergilemiyorum artık. Yükseklerde yer tutmak zor ve zahmetli. Bana göre. Hep genel yorum benim hakkımda aa ne kadar zekisin. Belki de duygusal zekam güçlüydü ve doğru adımlar attım. Böyle bir zeka gurubu var mı bilmiyorym ama sosyolojik açıdan tecrübesizdim. Bana büyüklerim ve arkadaşlarım da öğretmedi. Belki de bildiğimi zannettiler. Hayat böyle bir şeymiş. Geçmiş olsun bana. Sofinin dünyasında der ki bebek tavşanın tüyleri arasındadır. Büyüyünce ordan çıkar ve gerçek dünyayı görür. Ben anne olduktan sonra çıktım ordan. Ve manzarayla yüzleşmek kolay olmadı.Şimdi olgun ağırbaşlı başaklar gibiyim.Şerefimizle haysiyetimizle namusumuzla.
Adanın GünlüğüKayıt Tarihi : 21.2.2024 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazılarım edebî günlüktür.
![Adanın Günlüğü](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/21/biliyorum-519.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!