Biliyorum Şiiri - Mutlu Tosun

Biliyorum...
İçin acıyor...
Ve elinden bir şey gelmiyor...
Çaresiz, yorgun ve bitkin bir bedenin içinde...
Onca yıl beklerken en güzel günlerini...
Bu yaşında çok ama çok mutsuz bir yoldasın...
Biliyorum, her şeyinle pişmansın...
Varlığınla, bedeninle pişmanlıklar içindesin...
Hiç ama hiç üzülme...
Sen istedin, sen yarattın bu gerçekleri...
Bedenine giren kimyasallar etkisini yitirince...
Biliyorum ki pişmanlıkların daha da artacak...
Ne sana bakan bir göz olacak etrafında...
Ne de seni duyan işitsel duyular...
Biliyor musun sana yine bizler elimizi uzatacağız...
Ben, o ve diğerleri...
Bunlar bir elin beş parmağını geçmeyen insanlar...
Aslında sana hiç yalan söylemeyen sevdiğin adam ve dostların bunlar...
Hiç kendini kandırma ve hatta yalan konuşmaya devam etme...
Sen bozkırın ortasında yapayalnızsın...
Bizlerden başka da sana insanca davranan olmayacak...
Üzülüyoruz sana her vakit...
Sen de, ben de, bizde çok iyi biliyoruz ki...
Bugünler senin iyi günlerin...
Elimizden geleni yaptık hep iyi ol diye...
Ama sen mutsuzluğun içindeki nüfuzu seçtin...
Gücü seçtin...
Bunlara çok da güvenme...
Seçtiğin hayat, üzülerek söylüyorum ama sana hiçbir zaman mutluluk vermeyecek...
Onlar seni en küçük bir olayda her zaman ezecek...
Oysa biz seni her zaman baş tacı yaparken...
Hiç karşı çıkma bu yazılanlara...
Hatta bu hayatta bir daha hiç yalan dahi söyleme...
Çünkü bizden başka seni olduğun gibi kabul edenler olmayacak hayatında...
En yakınındakiler bile seni görmeyecek...
Ve sen istediğin kadar içine gömül...
Bir gün volkanik bir dağ gibi patlayacak...
Ve işte o gün kendini bitirdiğini anlayacaksın...
Bittim dediğin yerde yine ben yanında olacağım...
Keşke demiyorum...
Olacakmış oldu...
Üzülüyorum; ama beni de çaresiz koyup gittin...
Her zaman dediğim gibi...
Gittiğin büyüklük kadar mutlu ol... mutlu ol...

17/10/2018
Mutlu TOSUN