Biliyorum Şiiri - Duran Saper

Hüzünlü kalbimi yordum biliyorum
İnsan ruhunda güzelliğin
Soğuk ifadesini seziyorum
Titreyen ayaklarımdan
Ter boşalan alnımın akından
Şerefli yaşamanın onurunu
Gözlerim kapalıykende
Görüyorum...
Büyük acıların bedenimden
Nasıl çekildiğini
Duran bey lütfen diyen
Bir sesten dinliyorum...

Gök mavi bakar
Toprak nemli kokarmış
Bunu bütün canlılar tatsın
Diliyorum...
Benden az yaşayanlar
Yaşamadığına ağlarmış
Dünya ya bu kadar bağlanmaya
Ne gerek varmış gülüyorum
Çok yaşayanlar gitmiyor mu
Korkarak üzülmek boşuna
Kader dediğin bir nefeslik kadarmış
Tebessüm etmek ölüme
En büyük imanmış biliyorum...

Taşıdığım yük sevgi yükü yine taşırım
Bırakamam yolun orta yerinde
Farkındayım sorumluluğumun
Saysamda ben kendimi sıradan
Ellerimle diktiğim fidanlarım
Yeni tomurcuklandı
Açan güllerini görmelisin dedi yaradan
Kolumdan tutup çekti bu dünyaya
Koydum kendimi yine insandaki sevdaya
Ancak bu yol götürür beni
Varmak istediğim mevlaya
Biliyorum...

Herkesin yerine kendimi koyuyor da
Tek ölümün yerine koyamıyordum
Onuda öğrendim sanıyordum
Empati kurmak ne demek
Ben ölüm denen gerçekle
Kol kola giriyorum
Varlıkla var olmayı
Yoklukta kaybolmayı
Kendimi ölümün yerine
Koymayı da
Biliyorum..

Duran SAPER - 08.12.2010