Biliyorum Şiiri - Fikri Özen

Biliyorum, hiçbir mutluluk sonsuza kadar sürmez
Biliyorum, bizimki de bitecek bir gün...
Kim bilir belki bir gün ansızın beni bırakıp gideceksin, uzaklara...
Kim bilir belki ben senden önce gideceğim, yüksek ihtimal!
Belki bir haziran sabahı olacak, belki de çok sevdiğim eylül de...
Hep varsayımlar değil mi?
Hayal ürünü işte.

Tıpkı büyük usta gibi ben senden önce ölmek isterim,
Sen çocukların yanına daha kolay sığınırsın,
Belki torun büyütmeye yardımcı olursun işte.
Ne olur bana söz ver, bak caymak yok!
Çok sık da olmasa ziyaretime beklerim,yalnız gel!
Çok renkli de giyinme ha, yasta olduğum belli olsun!
Önce başucuma gel.
Fatiha okursan makbule geçer, daha sonra mezar taşımı okşa,
Sev, ben niyetine...
Biliyorum bendeki sıcaklığı hissedemeyeceksin soğuk bir taşta.
Biraz da ayak ucuma geç...
Belki, belki oradan seni görürüm.
Eski günleri hatırlarım, yaşanmışlıkları, mutlu günlerimizi, büyük aşkımızı...
Konuş benimle, seni duyuyormuşum gibi...
Kim bilir belki duyarım.

Görüyorum etrafımda gidenler çabuk unutuluyor...
Ne olur bana söz ver ziyaretime geleceğine dair.
Başka bir şey istemiyorum senden.
Tamam ben de sana söz veriyorum, son nefesime kadar
Seni çok ama çok mutlu edeceğime...
Biliyorum hayat çok kısa, peki sen biliyor musun?
Seni ne kadar sevdiğimi?