Biliyorum Şiiri - Ali Kamil

Tükeniyorum
Tükenmek nedir bilmezdim ben
Pembe düşlerle bakıyormuşum demekki hayata
Sevgiyi yürekten ellerine vermenin yeterli olduğunu sanırdım
Yanılmışım
Yanılgılarımla tükeniyorum
Şimdi tükenmek ne biliyorum
Mevsimlerin ölürken yeniden canlandığını
Gece karanlığında yıldızları görmemeyi
Güneşe bakarken üşümeyi
Zamansızlığı
Zamansızlığın içinde gönlümce ağlamayı
Biliyorum

Acıların yavaşça kanadığını
Ayrılığın yaşam ile ölüm arasındaki gerçek olduğunu biliyorum
Aşkta benim
Ayrılıkta benim
Hasrette benim
Bu acı benim,bu yara benim yaram demeyi biliyorum
Sevdayı yüreğimin dehlizlerine salmayı
Bütün düşlerimi senle adlandırmayı
Kokunu içimde saklayıp
Kendimce nefes almayı
Kalemimi kırıp
Yaftama idam yazmayı
Biliyorum

Bir gölge gibi girdi insanlar aramıza
Ben sessiz kaldıkça
Sen dahada soktun aramıza
Git dedin,unut dedin
Soluk alma der gibi
Zaman dedin
Unutursun
İçindeki yangın söner dedin
Ölüme çare bulmuş gibi
Ne gidebildim
Ne unutabildim
Gözyaşlarım yağdı sessiz sessiz
Hüzün yağdırdım cansız sensiz
Beklentilerim bitti
Tek umudum geleceğin çabuk gelmesi
Sensiz hayatın çabuk sona ermesi