Biliyorum Şiiri - Tuncay Emrem

Bir gün yine ufuktan,
Beyaz bacalı gemiler geçecek
Ve manolya ağaçlarından
Bahar gülecek...

Ve sen,
Sessizce gideceksin.
Biliyorum, sessizce gideceksin..

Rüzgârda hanımeli çiçeklerinin kokusu,
Nisan bahçeleri yağmur serinliğinde üşümüş,
Dalyanlara ağlar gerilmiştir
Ve sahil gazinolarında cümbüş...

Sen ateş çiçeklerini ne çok severdin,
Ihlamur ağaçlarını sıcak yaz geceleri
Ve boğaziçi vapurlarında seyahat etmesini..

Daha büyük meydanlara çıkmadın,
Dumanlı dağlara tırmanmadın..
Trampet sesleri kulaklarında,
Kütlelere bayrak olup, dalgalanmadın..

Biliyorum sessizce gideceksin,
Turunç renkli bir akşam üzeri..
Sahil boyunda gençler,
Uzak bahçelerde tanbur,
Meyhanelerde midye dolması..
Ya sen? ya bu ellerin?
Ne çabuk yaşlanmışlar..

Anneciğim, anlat bana daha büyümediğimi..
Yorgun başım dizinde, sanki uykum var gibi..
Bir zamanlar söylerdin, hani ben küçücükken,
İşte yine mırıldan, o çok hazin ninniyi...