Biliyorum Şiiri - Levent Kuş

Gidiyorum bir yolda,
Viraj, çakıl, çakırdikeni dolu.
Geri dönsem...
Gelirken ayaklarımı yırtan dikenler, taşlar,
Gülerek, yara üzerine yara açacaklar dönerken.
Dönüş yok, dönüş mümkünsüz, dönemem...
Biliyorum.
Devam ediyorum yoluma
Bitti, bitecek ümidiyle devam ediyorum.
Bitmiyor, bitiremiyorum.

Bitecek, bir gün elbet bitecek.
Biliyorum, inanıyorum.
İnanmasam kat edebildiğim arpa boyu yolun yarısında dönerdim,
Bunu da biliyorum.
Hiçbir şey bilmediğimi bildiğim gibi,
Bunu da biliyorum.