Yine her zaman ki gibi
sensiz bir akşam geçireceğim
her şeyden habersiz.
Mutfağa giriyorum
hiç bir şey almıyor yerini
Ne yapabilirim?
En iyisimi bir 35'lik
yanında meze filan.
ve oturuyorum masaya mum ışığında.
Hani diyorum azda olsa bulurum belki kendimi,
Sen yoksun ama...
Yatmak istiyorum, yatamıyorum.
Yatağımda kokun, yastığımda gözyaşlarının nemi!
Ama sarmıyor beni sensiz.
Yüzümü yıkıyorum, aynada seni görüyorum.
Mazilere dönmek istiyorum,
Her ne kadar istemesemde,
albümde ki o resimlere bakıyorum.
ve düşünüyorum...
Acaba herşey gerçekten yaşadıklarımız böyle miydi?
Herneyse;
Herneyse diyorumda bildiğin gibi değil.
Her ne kadar düşünsemde, intizar etsemde.
Geri dönmeyeceğini biliyorum...
Artık yazamayacağım,
Çünkü şuan ağlıyorum.
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!