Biliyorsun Beni Şiiri - Mustafa Özyazıcı

Hayat ,yine oyun oynadı
Her şey bir gözyaşı çıkması gibi
Suskunluklar ,celladın olur
Gece sorgusuz, hırçın için mi yanar

Kanatır ,Durduramazsın
Her dibe vuruşlar bir sevgisizlik
Her sevgisizlik Hüsran ateşi gibi
TutunYüreğim ,gökyüzünün maviliğine

Hasret olduğun her şey masal olmasın
Ay Işığında yalnız oturuyorum
Gece kırgın ay küsmüş
Parçalanmak istemesem de çaresiz yüreğim

Sürpriz yalan ortaya çıkar gerçekmiş oyun oynar
İnandıramazsın onu öyle temizdir ki yüreği
Üzülmesin istersin dinlemez seni
Yaşadıkça yok olur av olur

Habersizce masum düşlerinde
Avcı tutunur ,sadece satılmış kirlenmişliklerden
Yok ettigi umut sevgisinden bi haber
Hataya güzel bakan gozleri kör edercesine

Gözlerinde kahreder seni
Ey şans delisi Rüzgar
Yine mi terste estin
Yine mi oyun oynamaktan yorulmadın

Faydası sevgili Payı sevmek olan ey yar !
Ne şanstır içinde alev gibi duran
Seni saklayan bana yasaklayan
Kalbi de arayan

Kirlenmiş insanlardan yoruldum
biliyorsun beni bir ömre bedel sevmek
biliyorsun beni
seni sevmekten korkmuyorum

biliyorsun beni teslim olmaktan korkuyorum
Biliyorsun beni
Sen olmayı sende Ölmekten korkuyorum
Biliyorsun beni,biliyorsun Hayat
Mustafa Özyazıcı
EYCAN