Biliyorsun... Şiiri - İbrahim Araz

ömrümün geri kalan saatlerinde,
seni özlemek dışında kalan tüm ne varsa,
aslında sana ulaşmaya çıldırdığım zamanlardır ki senin üç beş adım uzağımda uyuduğunu bilerek...
sonra zaten hangi aşkı tasvir etmeye uğraşsam sana bu denli yakınken,
nefesi bir diğerinin nefesinde,
muğlak bir yalnızlık her saniye varlığının kokusu ruhuma büsbütün sinmeyince...
halbuki ne varsa anlatılabilir: yalan...
ellerin ellerime temassızca uzanıyorsa o yatakta şimdi farkında olmaksızın,
bensiz oysa sen de en az benim kadar çaresizsin,
için salt benim özlemimle sarhoş...
ta ki ilk o vakit gönlüne anka kuşu misali efsanevi konduğum andan beri,
küllerimden ateşime sırf senin aşkın için yandığımı biliyorsun...
geçmişte ve şimdi,
ve gelecekte cümlelerin anlatabildiğince,
zira yetersiz...
biliyorsun...