Biliyorsun ben,yok,hayır ben diye başlamayacağım bu kez.
Sen diyeceğim,
Seni diyeceğim ve şu tükenmez denilen kalem tükenene kadar yazacağım.
Aslında gerçek şu ki;
Hep sen!
Dönüp dolaşıp sana çıkıyordu bütün çıkmaz dediğim sokaklar.
Hep aynı labirentin içinde peynirin peşinden koşan aptal fareyi oynuyordum.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta