Biliyorsun ben,yok,hayır ben diye başlamayacağım bu kez.
Sen diyeceğim,
Seni diyeceğim ve şu tükenmez denilen kalem tükenene kadar yazacağım.
Aslında gerçek şu ki;
Hep sen!
Dönüp dolaşıp sana çıkıyordu bütün çıkmaz dediğim sokaklar.
Hep aynı labirentin içinde peynirin peşinden koşan aptal fareyi oynuyordum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta