Gecelerim de gündüzlerim gibi, karanlık.
Ne aya bakabiliyorum, ne de yıldıza artık.
Şikayet etmemeliyim, biliyorsun, bir zamanlar
en çok sevdiğimdi benim, zifiri karanlık...
Yalnızlığım da kalabalıklarım gibi, kimsesiz
Ne seninle olabiliyorum, şimdi, ne de sensiz
Bir girdaba kaptırdım, biliyorsun, ruhumu,
en az benim kadar, artık tüm çabalar kifayetsiz...
Kayıt Tarihi : 18.12.2002 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!