Biliyorsun Şiiri - Mustafa Demirdağ

Biliyorsun
Son umudumda sendin.
Tutunmuştum dalına sıkı cana.
Ansızın kırılıverdin.
Biliyorsun
Her anım seni anmakla geçerdi.
Ne kadar güzeldi o günler, düşünürde ağlarım.
Hiç yokken gidiverdin.
Biliyorsun,
Seni öyle su gibi, ekmek gibi,
Seni öyle kuralsız sevmek, hataydı biliyorum.
Biliyorum
Gidiyorsun, dönmezsin geri belki,
Gözlerimden kalbime akan ve senden bana kalan.
Hatırasız akşamlar.
Sen şimdi
Nazlı bir yelkenlisin okyanuslarda.
Benimse son rotam sensin.
Her an apansız beklediğim
Ve kasırgaları kolladığım...
Ah adına yandığım, yandığım Dünya