Biliyorsun Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Sorma bana nasıl olduğumu
İsmini bildiğin gibi
Biliyorsun sen de
Sensizken ne hallerde olduğumu

Beni bıraktığın gibi bırak
Yapmacıklı gülümsemeyi
Merak etme bir daha
Nerelerde olduğumu
Ve neler yaptığımı
Hiçbir yerde değilim sensizsem
Yapabildiğim bir şey de yok
Hüznüme katlanmayı öğrenmekten başka

Kimseye sorma beni
Yıkma hatalarını üzerime
Yoruldum yalanlarının yükünü taşımaktan
Bakışların altında ezilmekten

Biliyorsun
Elini tuttuğum ilk günü bildiğin gibi
Elinde olduğumu ilacımın
Senden vazgeçmenin elimde olmadığını

Kimin imzası var parmağında bilmiyorum
Baktıkça yutuyor yüzüğün
Mavi geleceğimi
Korkunç bir girdap sanki
Uğursuz halka
Ama sen biliyorsun
Kaderimin rotasını

Neler yaşarım senden sonra
Yaşar mıyım hatta onu da sorma
Bilmiyorum
Ama sen biliyorsun evet biliyorsun
Gülüşünü sevdiğimi bildiğin gibi
Biliyorsun hem de
Sensizliğin karanlığında
Çok uzaklarda
Solgun ve titrek bir yıldız gibi
Boşlukta kaybolacağımı
Biliyorsun
Yanağından süzülen bal gibi biliyorsun