Biliyorsun Şiiri - Abdullah Artaç Arslan

Üşüyorum biliyor musun_?
Bir hastanenin penceresinde gözlerim
Hayata mahkum bir yatakta bedenim
Bu dağlar yabancı değil biliyorum
Bu deniz bu Antalya…
Gipsy i dinledim hep sensiz akşamlarda
Uzanıp tutmak ellerini
Hiç bırakmamak gözbebeklerini…
Sonra …..
Sonra,
Umut çocuklarının takvimine düştü nazarım
'Güneşin hiç batmadığı bir şehirde yaşamak isterdim'
karanlıktan korkan bir yüreğin feryadı bu.
Korkuyorum biliyor musun?
Sana uzak kalan bu yollar
Cehenneme giden yolun diğer adı sanki.
Yağmurlar ıslatsın yeniden bedenimi
Şehir kalsın ayaklarımızın altında o tepelerde
Ve beni; yağmurun inadına
Öp ıslak dudaklarınla
Kuruyorum çünkü biliyor musun?
Gül bülbüle
Toprak suya
Ben sana aşığım..
İşte bunu sende biliyorsun.!
Ben sende kaldım
Şimdi sen nerdesin?

18.05.2005