Biliyormusun? Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ne çölümden ne bozkırımdan vazgeçemedin gitti...
ben nerde hangi toprak olsam
kumda bile açıyorsun...

filizleniyorsun bağrımda...

ne yağmur ne ayaz ne fırtına
set çekmiyor aşkına
söyle Allah aşkına!
ne buldun bende yarim?

zaman gibi ayarım;
kurgum düzenim bozuk, gün geçmez değişirim
yıkmaz deli rüzgarlar da,
bir ufak yel uçurur beni.

ben her renge bürünürüm;
sen gül olur açarsın sinemde,
rengin her seferinde,
pembe...

olsan da yaban gülü,
ne gam,
ne sen bensiz
ne ben sensiz olamam...

böğürtlenler gibi
iki gözüm, iki gözün;
yoksa dudakların mı?
kararsız bırakıyor, tarifsiz güzel; tarifi yok ki gözlerinin...

Köşe bucak dolaşıp duruyorsun.
git bak kocaman bir taşın duldasında,
bir çiçek daha açmış
gözlerden uzak.

biliyormusun...

koş ceylanlar gibi gün boyu,
kucakla güneşi...
ve unutma.

beni hatırlayarak,
tarlalardaki bütün papatyaları...

2/Şubat/2010/salı