Sen şimdi geçmiş zamanla birlikte,
Birgün yaprakları sararacak bu defterde kaldın.
Üstüne milyonlarca,dize dize şiirler söylesem de,
Sen,o gün ki dem için,masam da meze kaldın.
İnkâr etmiyorum,halâ seviyorum seni.
Unutamam bir ömür daha yaşasam o yeşil gözlerini.
lâkin devran dönmekte,geçmekte zaman,
Sen devran içinde,ben seyranda kaldım.
Ben şairim,tutkunum sevgiye.
Acılar,bir yerde ilham perim benim.
Oysa bu bambaşka bir şey,
Sen dilimi bağladın,kalemi elimden aldın...
Erman Ulusoy
Kırklareli
Kayıt Tarihi : 2.11.2008 21:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erman Ulusoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/02/biliyormusun-75.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!