Biliyormusun Şiiri - Ömer Liman

Gurubda bir zeval, ömür güneşim,
Yorulmuş kalmışım biliyormusun?
Nerde yarenlerim, kavim kardeşim?
Darılmış kalmışım, biliyormusun?

Issız çölün garip yaprağı gibi,
Damla suya hasret, toprağı gibi,
Susuz derelerin ırmağı gibi,
Kurumuş kalmışım, biliyormusun?

Hazan olmuş bağım, bitenim yoktur,
Aşiyan harabe tütenim yoktur,
Avare olmuşum vatanım yoktur,
Sürülmüş kalmışım, biliyormusun?

Umur-u fanide bu ısrar niye,
Bu çile enkazı kimden hediye,
Kahır dolu ömre bilmem ne diye,
Sarılmış kalmışım, biliyormusun.

Ne hilal ufukta, ne güneş tanda,
Yaban ellerinde, garip vatanda,
Yorgun dizlerimle kapısız handa,
Serilmiş kalmışım, biliyormusun.

Dalgalar vefasız, denizler çılgın,
Öfkeli yağmurlar bulutlar yılgın,
Kıraç tarlalarda yaprağım solgun,
Kırılmış kalmışım biliyormusun.