biliyormusun,
hani düşünüyorum da ara sıra
ve dalıp gidiyorum uzaklara.....
yıllarca ve yıllarca,
neyi çok istedimse
ve kimi çok sevdimse hayatımda,
ya hiç yaşanmadılar
ya da hiç olmadılar yanımda....
kimi zaman,
paslı zincirler dolayıp yüreğime
ömrümü kendim tutsak ettim
körü körüne....
belki de bu tuzakları ben,
kendi ellerimle gizledim
gençliğimin sevda bahçelerine....
biliyormusun?
hani düşünüyorum da ara sıra
ve dalıp gidiyorum uzaklara....
ne zaman bıraktım kendime acımayı,
ne zaman vazgeçtim isyanlardan
ve sonunda
nasıl uslandım
nasıl başa çıktım gönlümle...
hiç anlamadığını bile,bile
biliyormusun diye sormak beyhude....
sen,
bilmeden ve istemeden
o vefadan yoksun hevesinle
büyütüp eğittin bendeki ben'i,
bundan daha iyisini yapamazdın elbette...
teşekkürler sevgili yar,
teşekkürler beni döndürdüğün için kendime
teşekkürler,
bütün kalbimle...
(1 Şubat 2001 sa.02.45 İstanbul)
Ceyda GörkKayıt Tarihi : 8.12.2004 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hani düşünüyorum da ara sıra
ve dalıp gidiyorum uzaklara.....
yıllarca ve yıllarca,
neyi çok istedimse
ve kimi çok sevdimse hayatımda,
ya hiç yaşanmadılar
ya da hiç olmadılar yanımda....
kimi zaman,
paslı zincirler dolayıp yüreğime
ömrümü kendim tutsak ettim
körü körüne....
belki de bu tuzakları ben,
kendi ellerimle gizledim
gençliğimin sevda bahçelerine...'
Ya...evet sevgili şair ...ne kadar doğru...yüreğinize sağlık...su gibi , yalın.. apaçık ve gerçek.
ve herzamanki givi 'vefâ' İstanbul'da bir semt adı...:(
TÜM YORUMLAR (1)