Biliyormusun Şiiri - İsmail Ökkeş Polat

Biliyormusun sevgili
Serçeler ağlamaz,
Ağlarsa ölür,
Kederinden değil.

Cam kırığı sevgili,
Soruyorum sana,
Hüzne çiçek ekilirmi,
Göz yaşı sadece yanağamı dökülür,
Bakışlar hep aşklamı olur.

Yaşamak,
Nefes alıp vermek,
Ve uykudan sonra uyanmak,
Canı yandığında acıyı hissetmekmidir,
Yoksa,
Serçeye özenmekmidir,

Tüm sorulara cevap olarak
Suskunluğun
Gül kurusu kokun
Mahur duruşun,
Çıldırma durumundaki
Sevgiliye mi.

Halbuki ben seni,
Yarı yeşil dikenli Patikaların
Yokuş Teriyle,

Yaşlı bir kaplumbağanın
Sol ayagındaki,
Kanayan yarasında.

Devasa akan ırmağın,
Bıraktığı yosun
Tadında

Çocuk yaşımdaki
Giydiğim önlüğün
Cebinden çıkan
Ekmek kırıntısında.

Çorabımın,
Yırtığını Saklamak için
Verdiğim çabanın
Heyecanında SEVDİM

Biliyorsun sevgili,
Ben seni bir serçenin,
Ağlamasında sevdim
Ben seni severken öldüm...