Biliyormusun
Seni tanımakla kaybettiğimi bildim ben
Seni sevdim, sana bağlandım
Önce hürriyetimi aldın ellerimden
Gözüm kapandı, kalbim kapandı
Bakışlarım aval aval oldu başkalarına
Bom boş, pırıltısız, ışıltısız.
Seni sevmekle kaybettiğimi bildim ben
Gecelerimin uykusunu, uykularımın huzurunu
Kökyüzünde kayan yıldızları saymayı dahi terk ettim
Dilekler tutmayı, dualar etmeyi
Hayaller, düşler kurmayı öteledim ufkun gerilerine.
Seni sevdim, seni seviyorum derken
Bütün değerlerimi kaybettim ellerimden.
Önce ruhum, sonra kalbim, sonra lâl olan dilim
Derken eserin esirin, kölen olmuş bir halim
Sızlanmaya hakkım yok sen diye atarken kalbim.
02.5.2018
10.04
Kayıt Tarihi : 2.5.2018 10:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Develioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/02/biliyormusun-172.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!