Bilıyormusun şimdıden yokluğuna alışiyorum yavaş sessızce.
Bilıyorsun ilk defa ağlamayı öğrendim senın yokluğun.
Bilıyorsun yazı yazmı senle başlayan cumlerı bütün yapmayı öğrendim. Bilıyorsun sen yokken yanında olmayı senı sensiz öpmeyı sensız akrep yelkonanın nasıl dônduğunu gördüm.
Bılıyorsun ilk konuşmayi senden ögremdım ılk cumle canım oldu canımdan oldum..
Bılıyorsun güllu farkettım gül ilede toprakta değıl, seni sen olduğunuanladım. Biliyorsun ilkler ne olduğunu sen bana yaşatın. Bılıyormusun terk edişımın yalvarmasını bıle sende gördum
Kayıt Tarihi : 13.5.2013 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/13/biliyormusun-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!