Her sabah görüpte gülümsemeni,
Sarılıp boynuma, beni öpmeni.
Tatlı sözlerinle, yolcu etmeni;
Ne kadar özledim, biliyormusun.
Pencere önünde beklerken beni,
Alıştı gözlerim, görmeye seni.
Kapıyı çalmadan hemen gelmeni,
Ne kadar özledim, biliyormusun.
Benim derdim varsa hemen bilmeni,
Ortak olup, benle ilgilenmeni.
Benimle ağlayıp, benle gülmeni;
Ne kadar özledim, biliyormusun.
30 Haziran 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 19.4.2010 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/19/biliyormusun-105.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!