Biliyordum Yusuf Ağabey Şiiri - Ömer Dalman

Yusuf Ağabey;
ailenin arka sokaklarında
kuytuda kalmış uzak bir akraba...

şimdi mekanın çok uzaklarda...
sen bilirsin işini
daha ilk gittiğinde buralardan
sana yine güvenim sonsuzdu.
eminim biliyorsun hala...

tuvaletteki o karo plakalara her baktığında
insan veya yaratık yüzleri gördüğünü söylerdin bana.
aynı şey bende de vardı Yusuf Ağabey.
hala da var, merak etme!

bizim algılarımız hep farklıydı
tamam
sen gölgede kalmıştın
dinleyenin, anlayanın yoktu ama
sanki benim var mıydı be Yusuf Ağabey? !
sadece merkezdekilere yakındım,
üstüm-başım düzgündü de,
sen hiç içimdekini sordun mu? ..

Yusuf Ağabey;
ailenin arka sokaklarında
kuytuda kalmış uzak bir akraba...
bir garipti işte ne diyeyim? !
o da öyle biriydi.

ama o karo plakalarda
aynı suratları gördüğümüz de gerçekti!
hatta o bazı akşamlar işi daha da ilerletip,
evin dışından camlara, perdelere
beyaz ışıkların vurup-vurup
geçip gittiklerini görürdü.

sen de farklıydın be Yusuf Ağabey;
bunu ben hep bildim ve hala da biliyorum.
gerisini salla gitsin!

(Aralık 2006)