Biliyordum kanla karışık gözyaşı yazacağımı

Biliyordum kanla karışık gözyaşı yazacağımı
Ve gözyaşının kan
Kanın kan mektuplarına mürekkep olacağını
Ve kırık dökük camları parlatan ay
Bana yağmurun yaptığı küçük çayı takip ettiriyordu
Elimde kör bir bilinçle sağır idrak
O da yön tayin ettirmiyordu
Neredeydin
Sırılsıklam ıslanmıştım ama korkudan titriyordum
Saçlarımdan sırtıma sicim gibi bir avuntu akıyordu
Yanlızdım ama sensizlikten kaçıyordum
Kaçmayı beceremiyordum
Çünkü yağmur yağıyordu
Sesini duyuyordum
Bir damla bir arnavut kaldırımından nasıl bu kadar ses çıkarabiliyordu,
Ve gözle görmediğim bir ayrılık
Etten vücuduma çarptığında nasıl bu kadar büyük bir gürültü koparabiliyordu...