Biliyordum. Şiiri - Adem Okur

Biraz erken mi söyledim bilmem
Küssen de kızsan da seni silmem
Hayatta üzülmeni asla istemem
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Çok şaşırdığını gülerek söyledin
Acaba dedim hep ümitlendim.
O günden beri bir haber bekledim,
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Gönlünde bir kenarda beklerdim.
Zor gününde çıkar gelirdim
O zaman yaşamayı çok severdim
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Sürekli hayatta mutluluk aradım
Dostumun da beni sevdiğini sandım
Vallahi söylediğime çok pişman oldum
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Şefkatine anlayışına güvendim
O an heyecandan ölecektim,
Hatalıysam hemen söyleyecektin
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Yeterki sen üzülme dostum
Kararın neyse mecbur uyarım
Sonuç hüsran desen onada varım
Bende Allah’ın emri biliyordum.

Özür dilesem kabul eder mi sin?
Bir rüyaydı, yalandı dersin
Küsme vallahi beni çok üzersin,
Bende Allah’ın emri biliyordum.