Biliyordum Şiiri - Taner Şahin

Biliyordum sevmiyordun beni
Ateş gibi bakardım sana uzaktan büyülü
Duvara mıhlanmış gibi ayırmazdım gözlerimi
Çıldıracağımdan korkardım

Gece gibi saçların dalga dalga
Kuytu bir ağaç gölgesinde sevişirdi gizlice rüzgarla
Hüzünlü akşamların yaklaştığı saatlerde

Yay gibi gerilirdi beni görünce çatık kaşların
Sanki eteklerinde fırtına koşardı
En çok mavi ceketini giyerdin hafta sonları serin havalarda
Nereye giderdin bilmezdim
Sanki bulutlar üzerinde yürürdün arş-a giderdin
Gizli gizli yıkanırdı gözyaşlarımla bahçeler

Erkenden kapanırdı perdeler
Daha saçlarına yıldız düşmeden
Beyaz tüllerin ardında yanardı odanın ışıkları
Yağmur kokusuyla ağır bir efkâr dolardı bizim mahalleye
Çocuksu omuzlarıma binerken hayatın ekmek kavgası
Aşkınla yaşardım bilmeden başka bir dünyada

Biliyordum sevmiyordun beni
Yüzümde baharlara açardı seni görünce
Gözlerim güneş gibi parlardı
Sokakları kar fırtınaları vururken
Sanırdım aylardan nisandı

Gün doğmadan uyanırdım duraklar dolmadan
İçimi yakardı o- kara gözlerinde kızgın bakışın
Nereye gitsem bütün sokaklar çıkmaz
Sana giden tüm yollarım kapalı

Biliyordum sevmiyordun beni
Acı bir gülüşümle sıvanır acılar unutulurmuş zamanla
Sen sevmesen de olur sev dilediğini gönlünce
Bırak kalbim seni hep böyle hatırlasın.